آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان 255 ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست.

زندگينامه امام زمان، حضرت مهدي (ع)

نام: محمد بن الحسن
كنيه: ابوالقاسم
امام زمان حضرت مهدی (عج) هم نام و هم كنيه حضرت پيامبر اكرم(ص) است. در روايات آمده است كه شايسته نيست آن حضرت را با نام و كنيه، اسم ببرند تا آن گاه كه خداوند به ظهورش زمين را مزيّن و دولتش را ظاهر گرداند.

القاب امام زمان حضرت مهدی (عج):

مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف صالح.
شيعيان در دوران غيبت صغرى ايشان را «ناحيه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بيش از 180 لقب براى امام زمان(ع) بيان شده است.

ولادت امام زمان حضرت مهدی (عج):

وی یگانه فرزند امام عسکری علیه السلام یازدهمین امام شیعیان است. امام زمان حضرت مهدی (عج) در سحرگاه نیمه شعبان 255 ق در سامرّا چشم به جهان گشود و پس از پنج سال زندگی تحت سرپرستی پدر، و مادر بزرگوارشان نرجس خاتون، در سال 260 ق به دنبال شهادت حضرت عسکری علیه السلام ـ همچون حضرت عیسی علیه السلام و حضرت یحیی علیه السلام که در سنین کودکی عهده دار نبوّت شده بودند ـ در پنج سالگی منصب امامت شیعیان را عهده دار شدند. آن بزرگوار پس از سپری شدن دوران غیبت با تشکیل حکومت عدل جهانی احکام الهی را در سرتاسر زمین حاکمیت خواهد بخشید.

آخرین امام شیعیان در پانزدهم ماه شعبان 255 ق، علی رغم مراقبت های ویژه مأموران حکومت عباسی، در خانه امام عسکری علیه السلام چشم به جهان گشودند. تولد مخفیانه آن حضرت بی شباهت به تولد حضرت موسی علیه السلام و حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام نیست. همان گونه که این دو پیامبر بزرگ الهی تحت شدیدترین تدابیر امنیتی فرعونیان و نمرودیان به اراده خداوند و به سلامت در کنار کاخ فرعون و نمرود متولّد شدند، حضرت مهدی(عج) نیز در حالی که جاسوسان و مأموران خلیفه عباسی تمام وقایع خانه امام یازدهم علیه السلام را زیر نظر داشتند، در کمال امنیت و بدون آن که دشمنان بویی ببرند، در سحرگاه روز جمعه نیمه شعبان قدم به جهان هستی گذاشتند.

سیمای امام زمان حضرت مهدی (عج)

پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار علیهم السلام هر کدام در سخنان خود به اوصاف امام مهدی(عج) اشاره کرده اند. حضرت امام رضا علیه السلام در توصیف ویژگی های چهره و سجایای اخلاقی و ویژگی های برجسته آن حضرت می فرمایند: «قائم آل محمد(عج) هاله هایی از نور چهره زیبای او را احاطه کرده است رفتار معتدل و چهره شادابی دارد. از نظر ویژگی های جسمی شبیه ترین فرد به رسول خدا(ص) است. نشانه خاصّ او آن است که گرچه عمر بسیار طولانی دارد، ولی از سیمای جوانی برخوردار است؛ تا آن جا که هر بیننده ای او را چهل ساله یا کمتر تصور می کند. از دیگر نشانه های او آن است که تا زمان مرگ با وجود گذشت زمان بسیار طولانی هرگز نشان پیری در چهره او دیده نخواهد شد».
 
حجت خدا
روزی عثمان بن سعید بن عمری به همراه حدود چهل نفر از بزرگان شیعه به حضور امام عسکری علیه السلام رسیدند تا درباره جانشین آن حضرت سؤال کنند و در آینده از ایجاد اختلاف در مسئله امامت جلوگیری کنند. راوی می گوید: وقتی عثمان بن سعید به حضرت عسکری علیه السلام گفت: آمده ایم تا درباره مطلب مهمی که شما به آن آگاه ترید از شما سؤال کنیم، حضرت عسکری علیه السلام فرمودند: بنشین عثمان. پس از ساعتی امام علیه السلام فرمودند: آیا می خواهید بگویم به چه منظوری آمده اید؟ همه گفتند: ای فرزند رسول خدا، بفرمایید. آنگاه حضرت فرمودند: آمده اید تا درباره حجت خدا و امام پس از من بپرسید. همه گفتند: آری. در این لحظه ناگهان پسری که چهره درخشانی چون ماه داشت و از هر حیث به امام عسکری علیه السلام شبیه بود وارد شد. حضرت فرمودند: بعد از من پیشوای شما و جانشینم این فرزند من است. مواظب باشید پس از من در دین دچار آشفتگی نشوید...     بقیه در ادامه مطلب ...

وفات حضرت فاطمه معصومه (س)را به محضر مقدس آقا صاحب الزمان (عج) و عاشقان دلسوخته آن حضرت تسلیت باد

 

توضیح : بیشتر بندهای این شعر از زیارت ناحیه مقدسه که در آن امام زمان(ع) در خطاب به امام حسین(ع) درد دل میکند و روایات دیگر که امام زمان(ع) فرموده اند گرفته شده است!

دوستان لطفا با حضور قلب بخوانید ... در آن لحظه که اشکهای گرمتان میچکد ما را هم از دعای خیرتان بی بهره نسازید!

 

 

حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته 

 

                                                          حسین جان

    مهدی ام مهدی خسته

                                                دلم از بی وفایی ها شکسته

                                                             حسین جان

مانده ام تنهای تنها

                                               شده کرب و بلایم کوه و صحرا

                                                              حسین جان

    کاش من جای تو بودم

                                                   چو یارانت بُدم گِرد وجودت

                                                  شما گفتی ولی آنها نرفتند

                                                مرا یاران همه ، یک یک برفتند

    حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته

                                                             حسین جان

قطعه قطعه جسم اکبر(ع)توی کرب و بلای این زمونه

   سال ها در انتظارم

                                              هنوز حسرت به یاران تو دارم

                                                            حسین جان

انتقام نگرفته ام من

                                               به جای امّتم شرمنده ام من

                                                           حسین جان

                                                 سر افتاده ی علی اصغر(ع)

                                         دو کتف خونی و مشک ابالفضل(ع)

                                              کنارعلقمه اشک ابالفضل(ع)

                                            صدای ناله ی جانسوز زهرا(س)

                                                فرار کودکان در دشت وصحرا

                                              همه منزل به منزل در اسارت

                                             چنان که شد به آل تو جسارت ...

   حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته

                                           هر آنچه عمه ام زینب(س) کشیده

                                             بود هر صبح و شام در پیش دیده

                                                 ز قلبم میزند بیرون شراره

                                                چه کاری سخت تر از انتظاره

                                                           حسین جان

    از شما شرمنده هستم

                                                    گناه امّتم بسته دو دستم

                                                چه قدر دیگر بگویم من به امّت

                                                  دعا باشد کلید قفل غیبت ...

حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته

     حسین جان امّتم بر تو بگریند نمیدانند که خود با من چه کردند

                                             هزارو یکصدو هفتادو پنج سال

                                        چه کم آنکس که پرسیده زمن حال

                                           هزارو یکصدو هفتادو پنج سال

                                          چه میداند کسی دارم چه احوال

                                             هزارو یکصدو هفتادو پنج سال

                                            به دست و پای من زنجیر اعمال

                                             هزارو یکصدو هفتادو پنج سال

                                            برای عمّه ام زینب میزنم پروبال

                                             هزارو یکصدو هفتادو پنج سال

                                              به دل مانده هزار امید و آمال

حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته

                                                توی کرب و بلای این زمونه

                                        آدم قدر ابالفضل(ع) و نمی دونه

                                             توی کرب و بلای این زمونه

                                          کسی وقت عمل باقی نمی مونه

                                            چه قدر تیر گنه سویم روونه

                                             توی کرب و بلای این زمونه

                                             ندارم زینبی حرفم رسونه

  حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته

                                        شما با آن مصیبت ها که دیدی

                                          به امید ظهورم پر کشیدی

                                          خدا داند چه قدر در انتظاری

                                       ز خون باری چشمم بی قراری

                                                   حسین جان

کاش بودند عاشقانی

                                        زبانی نه حقیقی یاورانی ...

                                        گناهان را به اشک خود بشویند

                                         ظهورم را بخواهند از خداوند

                                        خدا اذن فرج میده به دعوت

                                            برای انبیا اینگونه سنت

                                          اگر شیعه وفا میکرد به بیعت

                                          نبود تاخیر به روی عصرغیبت

حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته ...

عبدالله بن عوف گفته است:” شبی خواب دیدم که قیامت شده است و من را آوردند و حساب من را به آسانی بررسی کردند. آنگاه مرا به بهشت بردند و کاخ های زیادی به من نشان دادند. به من گفتند: درهای این کاخ را بشمار ؛ من هم شمردم ۵۰ درب داشت.

بعد گفتند: خانه هایش را بشمار. دیدم ۱۷۵ خانه بود. به من گفتند این خانه ها مال توست. آن قدر خوشحال شدم که از خواب پریدم و خدا را شکر گفتم.

صبح که شد نزد ابن سیرین رفتم و خواب را برایش تعریف کردم.

او گفت : معلوم است که تو آیه الکرسی زیاد می خوانی. گفتم : بله ؛ همین طور است. ولی تو از کجا فهمیدی. گفت برای اینکه این آیه ۵۰ کلمه و ۱۷۵ حرف دارد. من از زیرکی حافظه او تعجب کردم. آنگاه به من گفت : هر که آیه الکرسی را بسیار بخواند سختی های مرگ بر او آسان می شود.